Bazen
yaşayamadiklarimiza kiziyoruz. Niye diyoruz?neden diyoruz? sebeb sebeb ne
diyoruz.Bazen yeni bulmuşken hemen
kaybediveriyoruz.Massallardaki gibi bir son beklemez bizi ,hayatda onu iwte o
an anliyoruz.Hah kaybetdim,kaybetmek buymuw demek diyoruz.Susuyoruz oysaki
okadar bagriririki icimizdeki o ses susarak.Duyarmi birisi bizi? Anlarmi?Anlamiw
gibi davrananlar okadar cokki. Buyumek asla istemedim. Asla asla,cunku
buyudukce kaybetdim hayallerimi,
gulumsememi, sevdiklerimi .Buyumekden kime hayir gelmişki diye duwunur
oldum.Ama işte yaşadiklarimiz anlatiyor bize
ne kadar oyuncak oldugmuzu,ne kadar gecersiz oldugunu kararlarimizin,hep bir şeylerin kirik dokuk olacagini,tam,tam hic bir zaman mutlu olmayacagimizi anlatiyor
aninda hayat bize.Oysaki hayyeller. Oysaki
benim hayallerim, yawanmaya deyerdi
sanki,cokmu umut doluydu?cokmu yawanmasi gereken hayalleri sigdirdim oraya? cokmu buyuk
hayallere yelken acdim? Bazen oylesine
kaliveriyor insan,yazmakdan başka bir şey gelmiyor elinden.Anlatsam anlarmi ki diye duşunur olduuk.Kim anlarki bizi? Kim
anladiki bu gune kadar bizleri? Gercekden anladiysaniz birilerini, demekki siz iyi
insansiniz.Cunki birilerini anlamaq onlara deyer vermek,onlari sevmek, birisini
anlamak demek, her wey demek.Etrafinizda size anlayan insanlar varsa bu siz çok şansliziniz demek!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder